دغدغک و خواصش را بدانیم
با گیاه دغدغک و خواصش آشنا شوید
به فارسی دغدغک و سنای کاذب و در کتب طب سنتی با نام های سنای بری و قلوته آورده شده است.
مشخصات دغدغک
درختچه ای است به بلندی 2 -4 متر، برگ های آن مرکب از 7-13 برگچه، روی برگچه ها صاف و پشت آن ها با کرک های خزی پوشیده شده و کل آن ها تخم مرغی به طول 6-10 سانتیمتر می باشد. گل های درختچه زرد و درفش آن ها دارای خال های قهوه ای مایل به سرخ است. پایک گل دارای کرک های خزی پراکنده است. میوه آن نیام، غلاف آن به طول 5-6 سانتیمتر که در آن تخم هایی به رنگ قهوه ای شفاف و کوچک و پهن قرار گرفته است. اگر غلاف میوه رسیده آن را بین انگشتان کمی فشار دهند فورا شکاف بر می دارد و می ترکد.
این درختچه به حالت خودرو در ایران در جنگل های ارسباران و نواحی مرزی خراسان و ارتفاعات البرز و در پل زنگوله و دره کرج دیده می شود. در مناطق مدیترانه ای اروپا و هندوستان نیز می روید. تکثیر آن از طریق کاشت بذر و یا کاشت قسمتی از یک گیاه یا ریشه و یا با کاشت قلمه آن انجام می گیرد. بذر آن پس از برداشت در پاییز لای ماسه خوابانده می شود و در بهار کاشته می شود. اگر قسمتی از گیاه یا ریشه تهیه شود می توان آن را در پاییز یا در بهار کاشت. در مورد قلمه نیز از ساقه های چوبی گیاه تهیه و در بهار کاشته می شود.
دغدغک و خواصش را بدانیم
ترکیبات شیمیایی دغدغک
از نظر ترکیبات شیمیایی در گیاه وجود یک ماده تلخ، تانن و یک اسید متبلور خرمایی رنگ و کمی اسانس مشخص شده است.
خواص و کاربرد گیاه دغدغک
در هند از برگ های گیاه به عنوان مسهل و از دانه های آن به عنوان قی آور استفاده می شود. از نظر مسهل معمولا از دم کرده 100-40 گرم برگ گیاه در 1000 گرم آب جوش استفاده می شود ولی چون طعم آن تلخ و تهوع آور است خیلی کم مصرف آن معمول است و به جای آن از برگ سنا استفاده می شود مگر اینکه برگ سنا در دسترس نباشد و برگ های این درختچه به سهولت در دسترس باشد که در این صورت ناچار می توان استفاده کرد و در این قبیل موارد ممکن است دم کرده را با برگ گیاهان معطر و مناسب محلی مخلوط نمود که پوششی برای طعم و بوی نامطبوع آن باشد و با کمی شربت ساده مخلوط و خورده شود.
در بازار گاهی برگ سنا را مخلوط با برگ های این درختچه می فروشند که باید دقت شود که چنین نباشد. به خصوص در مناطقی که این درختچه فراون است این دقت باید حتما به عمل آید.
همچنین بخوانید: با گیاه قیصوم و بابونه زرد آشنا شویم
انواع گونه های دغدغک
گونه های دیگری از دغدغک در ایران می روید که از لحاظ خواص دارویی شبیه گیاه فوق هستند، که مهمترین آن ها عبارت اند از دارگنده که در شمال خراسان در راه بجنورد به مراوه تپه و غلامان در ارتفاعات 1300 متر از سطح دریا دیده شده است نام محلی آن در قوشخانه و باجگیران دارگنده است.
نوعی از دغدغک در ارتفاعات دامنه های البرز و در قسمت های جنوبی و شمالی کندوان تا هزار چم دیده می شود و در جنوب کشور در کتل پیرزن و چهل چشمه بین شیراز و دشت ارژن نیز دیده شده است. درختچه ای است با ساقه های کمانی و خاکستری رنگ گل های آن زرد نارنجی و برگ های آن دارای 4 جفت برگچه کوچک، این گونه در دره کرج دغدغک، در کجور و پل زنگوله قدقدک، در سیاه بیشه لامبیزک، در گرگان و گلی داغ کپول و در مازندران حپوک نامیده می شود.
از شما متشکریم که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. سوالات خود را در قسمت “نظرات” با ما در میان بگذارید، همچنین اگر ایده یا نظری در رابطه با این مطلب دارید، خوشحال می شویم آن را با ما در میان بگذارید.
کچوله را با خواص درمان کمر درد، خارش بدن، یبوست، لک صورت، اگزما، سیاتیک، کهیر، مستی آور، درمان زگیل، درمان عدم ناتوانی جنسی، تقویت باء، درمان بی اختیاری ادرار، درمان دندان درد، بدون هيچ اسانس و افزودنی شيميايی، از فروشگاه عطارک تهيه نماييد.
